27 Kasım 2008 Perşembe

120

Filmin öyle bir hikayesi var ki mutlaka anlatılmalı, dinlenmeli, izlenmeli. İnsanın kendi tarihine ait gerçek ve bu kadar vurucu bir olay karşısında duygulanmamasına ya da gözlerinin dolmamasına olanak yok. Zaten film ekibi de hikayeyi yeterli görmüş olacak ki filme çok da fazla özen göstermemiş. Özellikle son derece sıkıcı ve durgun olan ilk yarı izleyiciyi hikayeye hazırlamak yerine konudan uzaklaştırıyor. Neyse ki filmin ikinci yarısında durum toparlanıyor ve insan ister istemez kendini bu duygu seline kaptırıveriyor. Sonuç ne olursa olsun bugüne kadar çok da fazla su yüzüne çıkmamış olan bu kahramanlık destanını bir sinema filmine dönüştürenlere teşekkür etmek gerekir diye düşünüyorum. Bu arada filmin sonundaki bayrak geçişi sahnesi gerçekten muhteşemdi. Kim düşündüyse tebrik ederim. Son olarak o güzel yüzü ve sesiyle süslediği oyunculuğu için Özge Özberk'e teşekkür edip iyi ki varsın demek de boynumun borcu.

Hiç yorum yok:

Blog Widget by LinkWithin