Son şampiyonun ve ev sahibinin doğrudan katıldığı ilk dünya kupasıdır. Ev sahibi takımın turnuvaya doğrudan katılması kuralı halen uygulanıyor, son şampiyonun doğrudan katılması kuralı ise 2002 Kore Japonya Dünya Kupası’na kadar uygulandı. 2002’nin şampiyonu Brezilya ise 2006 Almanya Dünya Kupası için eleme oynamak zorunda kaldı.Ev sahibi olmayı bekleyen Arjantin turnuva üst üste ikinci kez bir Avrupa ülkesine verilince elemlere katılmayarak durumu protesto etti. Uruguay da kendi evinde düzenlenen ilk Dünya Kupası'na katılmayı reddeden Avrupa takımlarını protestoya devam edip İtalya'dan sonra Fransa'ya da gelmedi. Avusturya ise turnuvaya katılmaya hak kazanmasına rağmen Hitler tarafından işgal edilince turnuvadan çekilmek zorunda kaldı. Bu nedenle turnuva 16 yerine 15 takımla düzenlendi.
Turnuva, grup aşamasının yer almadığı son kupaydı. Doğrudan eleme maçları yapıldı. İlk kez katılan takımlar Küba, Endonezya (o zamanki adıyla Dutch East Indies), Norveç ve Polonya idi. Bu takımlardan sadece Küba, ilk turu geçti. Avusturya katılmadığı için ilk turu doğrudan geçen İsveç çeyrek finalde de zayıf Küba’yı 8-0 ile geçip çok kolay bir şekilde yarı finalist oldu, ancak 4. sıra ile yetindi. Polonya ilk turda Brezilya’ya 6-5 mağlup olurken Polonyalı Ernst Wilimovski kupa tarihinde 1 maçta 4 gol atan ilk oyuncu oluyordu. Bu maçta 3 gol atan Brezilya’lı Leonidas ise turnuvayı 7 golle gol kralı olarak tamamlayacaktı.
Final maçı Macaristan’la İtalya’yı karşı karşıya getirdi. İtalya, Macaristan’ı 4-2 yenerek üst üste ikinci şampiyonluğunu alırken Vittorio Pozzo da dünya kupasını 2 kez kazanan ilk teknik direktör oluyordu. Aradan geçen bunca yılda kupayı 2 kez kazanmayı başarabilen başka bir teknik direktör çıkmadı.
Dünya Kupası Yazı Dizisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Değerli okuyucu,
Yorumunu yazarken, bu blogun sadece yazarının kişisel görüşlerinden ibaret olduğunu ve herkesin aynı şekilde düşünmek durumunda olmadığını, farklı düşünceleri belirtmenin ve tartışmanın en güzel yolunun ise saygılı bir üsluptan geçtiğini unutmazsan, bir de değerli görüşlerinin yanında adsız yazısının olmasının pek de iyi bir şey olmadığını göz önünde bulundurursan ne mutlu sana, ne mutlu bana...