Al Pacino'nun bir kez daha hayranlık uyandıracak bir performans sergilediği başyapıt.De Palma, Carlito ve Gail arasındaki aşkın büyüklüğünü anlatmak için geçmişten sahnelere ya da uzun diyaloglara ihtiyaç duymaz. Bize sağanak yağmurdan çöp tenekesinin kapağıyla korunmaya çalışarak karşı apartmanın çatısından sevdiği kadının dansını hayranlıkla izleyen adamı ve sokakta ona laf atan kişinin sevdiği adam olduğunu anlayıp arkasına dönerek ona sevgi ve hasret dolu gözlerle bakan kadını gösterir. Bu 2 sahne Carlito ve Gail arasındaki aşkın büyüklüğünü anlamaya yeter de artar bile. Daha fazla detaya, repliğe, söze ihtiyaç yoktur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Değerli okuyucu,
Yorumunu yazarken, bu blogun sadece yazarının kişisel görüşlerinden ibaret olduğunu ve herkesin aynı şekilde düşünmek durumunda olmadığını, farklı düşünceleri belirtmenin ve tartışmanın en güzel yolunun ise saygılı bir üsluptan geçtiğini unutmazsan, bir de değerli görüşlerinin yanında adsız yazısının olmasının pek de iyi bir şey olmadığını göz önünde bulundurursan ne mutlu sana, ne mutlu bana...