Çocukluğu 80'lerin sonu ve 90'ların başında geçen biri olarak yabancı müziği Michael Jackson'la tanımıştım. Abimin alıp getirdiği Bad, evimize giren ilk kasetti. Resimlerini, yazılarını en ince detayına kadar ezberlemiştim albüm kapağının. Şarkıları ise uydurma sözlerle (tenekeci bok ye) de olsa ezberliyordum. Derken Dangerous albümü çıktı, albümün hem kasetini hem de CD'sini almıştık. Nasıl bir hayranlıksa artık bu. Onun şarkılarını söylüyorduk, onun gibi dans etmeye çalışıp, moon walk'u taklit etmeyi deniyorduk. 80'lerin sonu, 90'ların başıydı ve biz çocuktuk. Sanırım çocukluğumuzla aramızdaki en önemli bağlardan biri koptu 25 Haziran gecesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Değerli okuyucu,
Yorumunu yazarken, bu blogun sadece yazarının kişisel görüşlerinden ibaret olduğunu ve herkesin aynı şekilde düşünmek durumunda olmadığını, farklı düşünceleri belirtmenin ve tartışmanın en güzel yolunun ise saygılı bir üsluptan geçtiğini unutmazsan, bir de değerli görüşlerinin yanında adsız yazısının olmasının pek de iyi bir şey olmadığını göz önünde bulundurursan ne mutlu sana, ne mutlu bana...